پنج نکته درباره افشای اسرار خصوصی دیگران
یکم.
افشای اسرار خصوصی در سراسر جهان از جمله ایران جرم است. تعریف اسرار خصوصی، ساده نیست. قاضی دادگاه وظیفه دارد در هر پرونده بر اساس مستندات و شرایط شغلی، اجتماعی و خانوادگی طرف پرونده، تشخیص دهد که آیا اطلاعات منتشرشده جزو حریم خصوصی وی بوده است یا خیر؟
با این حال قانون، رویه قضایی و عرف حداقلهایی را برای تعریف حریم خصوصی پذیرفتهاند:
گفتگوها، عکسها و فیلمهای خصوصی/ نسخههای پزشکی و پروندههای درمانی/ اسرار شغلی/ احکام دادگاهها و مستندات مالی.
دوم.
آنچه که انتشار افشای اسرار دیگران را مجرمانه میکند، قصد منتشرکننده در وارد آوردن ضرر آبرویی، شرافتی، مالی و یا شغلی به دیگریست و تعداد و دفعات انتشار و نوع مخاطبان هیچ تاثیری در ماهیت جرم ندارد.
بنابراین اگر به قصد بردن آبروی همکار/ همکلاسی/ مدیر خود عکس یا چت خصوصی وی را برای فقط “یک نفر” از همکاران/ همکلاسیها بفرستید موضوع جرم اتفاق افتاده است و شما در معرض تعقیب قانون قرار خواهید گرفت.
سوم.
رویه قضایی فعلی دادگاهها این است که اگر عکسی قبلاً در اینستاگرام(حتی در صفحه پرایویت) منتشر شده باشد و شخصی به هر طریقی به آن عکس دست پیدا کرده و آن را در فضای بزرگتری منتشر کند، به دلیلِ انتشاریافتگیِ قبلی، مشمول جرم انتشار اسرار خصوصی نخواهد بود.
بنابراین اگر فکر میکنید انتشار عکسی در فضای عمومی ممکن است به شما آسیب بزند آن را هیچ کجا، حتی در صفحه پرایویت خود منتشر نکنید.
چهارم.
تهدید به افشای اسرار خصوصی، جرم مستقلی است.این که شما دیگری را به افشای اطلاعات شخصی او تهدید کنید، فارغ از این که در ازای این تهدید او را به کاری مجبور کرده یا قصد اخاذی مالی داشته باشید یا خیر، تفاوتی در وقوع جرم نمیکند.
همین که تهدید به شما منتسب شود و برای قاضی دادگاه محرز باشد که تهدیدِ شما واضح، معین و موثر بوده است، شما یک مجرم هستید.
پنجم.
فضای مجازی، فضایی بیزمان، بیمکان و آکنده از گمنامی است.بسیاری از قابلیتهای اینترنت مانند گستردگی مخاطبان، این امکان را در اختیار افراد قرار میدهد تا حیثیت، آبرو و اعتبار دیگران را در لحظهای نابود کنند. قانون برای مدیریت این فضا، ابزارهای محدودی در اختیار دارد بنابراین همچنان مهمترین راه حل خودمراقبتی است:
عکسهای خصوصی خود را برای هیچکس ارسال نکنید.
از امکان تائید دو مرحلهای پسورد برای تمام اکانتهای خود استفاده کنید.
به صورت جدی از پاسخ دادن به تستهای روانشناسی آنلاین که عمدتاً ابزاری برای استخراج اطلاعات شخصی و مهندسی معکوس اجتماعی آنها برای کشف پسورد اکانتهای شما هستند اجتناب کنید.